İstanbul: Soykırımın 100. yılında soykırımın olmadığını ve “Bir yerden bir yere, taşımanın yapıldığını” söyleyen zihniyet inkar etse de 100 yıl önce başlattığı soykırıma devam ediyor.
1962’de Ermeni Vakfı tarafından satın alınan ve Hrant Dink’in de yer aldığı 20’ye yakın çocuk tarafından inşa edilen kamp, her türlü yasal koşulu yerine getirerek tapusu alınan arazi 1979 yılında çeşitli hilelerle Ermenilerden alındı. O günden sonra çok sayıda el değiştiren arazi bugün lüks villaların yapılmaya başlandığı bir alan oldu. Yıkımı gerçekleştirilen kampın yerine ise lüks villa sitelerinin yapılması amaçlanıyor.
Süren Soykırıma karşı direnişe geçildi!
Bir asırdır süren soykırım politikaları bugün Ermeni çocukların el birliğiyle inşa ettiği Kamp Armen’de devam ediyor. Kamp Armen Ermeni toplumu için bir kırlangıç yuvası gibi çünkü 1500 çocuğa ev olmuş, bağrında saklamış ve Ermeniler için tarihi bir anlam ifade ediyor. Kamp Armen’de ise şimdi bir yanı yıkılmış kalan parçası ile direnişe geçmiş durumda.
Kamp Armen “Berxwe dide!”(direniyor)
Kamp Armen’e geldiğinizde yolda ilk gözünüze çarpan direniş merkezini gösteren yön tabelaları oluyor. “Direnişe Kamp Armen’e gider” diye. Kapıya vardığınızda ise direnişin kendi dili ile “Kamp Armen hoş geldiniz” ile karşılanıyorsunuz. Kapıdan içeri girdikten sonra ise yüzlerce insan ve çoğu gencin bir arada olduğu bir avlu’da buluyorsunuz kendinizi. Bütün ötekiler burada Kürdü, Çerkez’i, Alevi’si, Laz’ı, Arap’ı. Hep birlikte direnişi türküsünü haykırıyor. “Թիմադրութիւնը պիտի շարունակուի”(Mücadele devam ediyor.)
Direnişin 4. günü Kamp Armen
4. gününde yüzlerce direnişçiyi, bahçesinde, sağlam kalan odalarında ağırlayan Kamp Armen’de Ermenice, Ermeni Halk Oyunları, Tiyatro Vb. birçok etkinlik ile Gezi İsyan’ını aratmayacak bir komün dayanışması ile sürdürülüyor.
Lüks villalar uğruna yıkılma istenen ancak yıkımı direnişle durdurulan Kamp Armen’de direniş nöbetine geçilmiş durumda.
Direniş nöbetine 4. gününde HDP İl Örgütü ile birlikte, HDP milletvekili adayı Murat Mıhçı, DİSK Limter-İş Sendikası, Deriteks Genel Başkanı Musa Servi, sanatçı Menderes Samancılar, tiyatrocular ve Partizan okurları destek verdi.
“Devlet, özür dilemek onuruna sahipse özür dilesin”
Öte yandan kamp alanına kampta yetişen, kampın inşasında emekleri olan Rakel Dink ve Garabet Orünez de ziyaret etti. Direnişe katılanlara teşekkür eden Dink, “Biz burası için emek harcayıp oluştururken devlet “Ermenilerin mülkü olamaz” demedi. Ancak biz aldık, yaptık, yaşıyoruz, o zaman “Burası sizin değil” dediler” diye konuştu. Kampın geçmişine dair bilgi veren Dink, anılarını güçlükle anlatabildi. Ücret ödeyerek aldıkları kampın devlet tarafından eski sahibine karşılıksız olarak verildiğini belirten Dink, “Aldınız bari faydalı bir şey için değerlendirseydiniz” dedi.
“Bu utanç nasıl temizlenir?” diye soran Dink, “Devlet nasıl sizin olamaz dediyse şimdi sizinmiş demesi lazım. Özür dilemek onuruna sahipse özür dilesin, ama biz onun özrünü beklemiyoruz” diye konuştu. Dink konuşmasını, kampta çocukluk yıllarında söyledikleri şarkıyı söyleyerek sonlandırdı.
“Bir Hrant ölür, bin Hrant doğarız”
Kampta yetişen, ayrıca geçtiğimiz günlerde kampın yıkımına da engel olanlardan Garabet Orünöz ise “Biz merak ediyoruz neden mülkümüze el koydular” diye konuştu. Kendilerinin de bu ülkenin vatandaşı olduğunu, vergi vererek askerlik yaptıklarını kaydeden Orunöz, “Bu ayıbı devlet işledi devlet temizlemeli” diye konuştu.
Konuşmasında Hrant Dink’i de anan Orünöz, “Bir Hrant’ın öldürülmesiyle toplumu sindirebileceğinizi düşünmeyin. Bir Hrant ölür, bin Hrant doğarız” dedi.
HDP milletvekili adayı Murat Mıhçı ise, “İnançtan söz eden bir iktidarın yetim hakkı yememesi gerektiğini düşünüyoruz” diye konuştu. Mıhçı, direnişe katılanlara teşekkürler etti.
Direnişin 4. günü tiyatro, sinevizyon, halay/horon ve şarkıları ile katılan gruplar ile gecenin geç saatlerine kadar devam etti.
